PARAMEDiC Poland

  Dla prężnej odmy opłucnowej długość igieł powinna wynosić: otyli dorośli (BMI > 30): 8 cm dorośli i dzieci powyżej 13 r.ż.: 7 cm dzieci 4 m.ż. - 13 r.ż. lub 8-36 kg: 3,8 cm 16-18G Angiocath dzieci ≤ 4 m.ż. lub ≤7 kg: 22G Angiocath (średnio 2,5 cm) W przypadku dekompresji igłowej istnieje ryzyko : jatrogennych uszkodzeń serca przy lewostronnym dostępie bocznym jatrogennych uszkodzeń jamy brzusznej u ciężarnych powyżej 20 tygodnia ciąży Lokalizacja: dostęp przedni - II przestrzeń międzyżebrowa w linii środkowo-obojczykowej: stosowany u pacjentów z niskim BMI stosowany u pacjentów w podeszłym wieku stosowany, gdy nie można uzyskać dostępu do ściany bocznej klatki piersiowej dostęp boczny - IV przestrzeń międzyżebrowa w linii pachowej przedniej ciąża powyżej 20 tygodnia: dostęp przedni: II przestrzeń międzyżebrowa dostęp boczny: III przestrzeń międzyżebrowa w linii pachowej przedniej Potwierdzenie: aspiracja powietrza strzykawką lub urządzenie wskazujące wejście d...

  Rekomendacje NAEMSP* dotyczące postępowania w przypadku odmy prężnej dla ratowników medycznych ✅ rozpoznanie odmy prężnej powinno opierać się na kombinacji czynników ryzyka i objawów fizykalnych, które mogą być uzupełnione przy pomocy USG ✅ ratownicy medyczni powinni rozróżniać objawy kliniczne odmy prężnej u pacjentów oddychających spontanicznie oraz u pacjentów wentylowanych dodatnim ciśnieniem (PPV) ✅ nie należy wykonywać dekompresji klatki piersiowej u pacjentów z prostą odmą opłucnową, natomiast powinna być ona przeprowadzana u pacjentów z odmą prężną ✅ nakłucie klatki piersiowej powinno być podstawową metodą dekompresji odmy prężnej w większości przypadków, ale charakteryzuje się wysokim odsetkiem niepowodzeń (30-94%) z powodu nieprawidłowego umiejscowienia lub niewystarczającej długości cewnika; procedura ta powinna być dostosowana indywidualnie do pacjenta, biorąc pod uwagę czynniki wpływające na grubość ściany klatki piersiowej i ryzyko urazu jatrogennego ✅ finger thorac...

Kolejna porcja wiedzy od NAEMSP (The National Association of EMS Physicians), tym razem dotycząca unieruchamiania kręgosłupa w opiece przedszpitalnej 🚑 Tradycyjnie w medycynie przedszpitalnej stosuje się unieruchomienie kręgosłupa (SI - spinal immobilization) lub ograniczenie jego ruchomości (SMR - spinal motion restriction). Zazwyczaj oznacza to kołnierz szyjny, deskę ortopedyczną lub materac próżniowy. Założenie: każdy ruch po urazie może pogorszyć stan neurologiczny. Autorzy dokonali systematycznego przeglądu literatury naukowej (PubMed, Embase, CINAHL, Web of Science), obejmującego badania aż od 1900 roku. Analizowali prace dotyczące: 🔹 fizjopatologii opóźnionego uszkodzenia neurologicznego po urazie kręgosłupa, 🔹 korzyści stosowania unieruchomienia (lub ograniczania ruchu), 🔹 potencjalnych szkód tych technik, 🔹 innych powiązanych czynników. Z około 3 944 przefiltrowanych prac wybrano 115 spełniających kryteria. Spośród 115 artykułów: 🔹 14 - dotyczyło fizjopatologii opóźnione...