PARAMEDiC Poland

Chyba każdy z medyków na studiach, i nie tylko słyszał o akronimie MONA, który kojarzył się z listą leków, którą stosowało się w przypadku Ostrego Zespołu Wieńcowego. Od jakiegoś czasu MONA przestała tak naprawdę istnieć, została przekształcona i zmodyfikowana - to wszystko zgodnie z aktualnymi wytycznymi ERC i ESC. Po akronimie MONA powstał kolejny, nieśmiały akronim HAK MON. W ratownictwie medycznym utarły Nam się jakoś akronimy, skróty mnemotechiczne, które pozwalają Nam zapamiętać ważne zagadnienia związane z jednostkami chorobowymi. Swoją wiedzę opieramy na wytycznych towarzystw naukowych, ERC, które zmieniają się, co 5 lat, a także w przypadku OZW - wytyczne ESC, które aktualizują się co rok. Ten wpis poświęcony jest ugruntowaniu wiedzy dotyczącej samej farmakoterapii w opiece przedszpitalnej ujętej w nowy akronim HAKT ONOB w przypadku Ostrego Zespołu Wieńcowego. H - Heparyna  Dawka: 70-100 j.m./kg i.v. (maksymalnie 5 000 j.m.)  Heparyna niefrakcjonowana (UFH) j

Może to długo trwało, bo około 35 dni, ale w końcu udało mi się przeczytać książkę Pawła Kapusty pod tytułem "Agonia". Książka swoją oficjalną premierę miała dokładnie 19 września 2018 roku, ja dzięki uprzejmości wydawnictwa Wielka Litera miałem okazję ja trzymać w ręku znacznie wcześniej, za co bardzo serdecznie dziękuję :) Książka ta oczywiście to nie żaden podręcznik medyczny, który możemy wykorzystać w życiu zawodowym pracowników ochrony zdrowia; to w pewnym rodzaju odskocznia od codziennego życia nie tylko samego medyka, ale i także samego pacjenta. Książka przedstawia bardzo bolesny i smutny obraz, nie tylko tego, co się dzieje w samych placówkach ochrony zdrowia, ale przedstawia wzruszające wręcz do łez smutne, bezsilne historie samych pacjentów. "Agonia" zawiera 11 rozdziałów, w których zawarte są historie przedstawione przez ratowników medycznych, lekarzy, lekarzy rezydentów, pielęgniarki, strażników więziennych, pacjentów i ich sfrustrowany

Oświetlenie osobiste w pracy ratownika medycznego może wydawać się błahą rzeczą, ale dla mnie jest sprawą bardzo ważną. Nie spotkałem się jeszcze, aby jakikolwiek pracodawca / dysponent wyposażył ZRM w oświetlenie dla załogi ambulansu. Wymagania dotyczące wyposażenia medycznego środka transportu zgodnie z Polską Normą nie przewidują tego, aby załogi ratownicze pracowały w nocy i w trudnych miejscach, gdzie brak jest światła :), bo zgodnie z tą normą mamy do dyspozycji latarkę diagnostyczną oraz reflektor punktowy - to tyle w kwesti oświetlenia. Aby pracowało Nam się znacznie wygodniej w nocy, czy w warunkach, gdzie potrzebne jest światło, lepiej posiadać latarkę czołową lub inną latarkę, którą możemy przypiąć do odzieży. Dlatego też dzięki uprzejmości firmy  Militaria.pl mam przyjemność przetestować oświetlenie osobiste marki Olight. Dziś krótko opis wybranych modeli, które otrzymałem na testy. Latarka czołowa Olight H15S Wave Największa gabarytowo, do nerki ra

Podstawowy Zespół Ratownictwa Medycznego w składzie dwóch ratowników medycznych o godz. 2:35 został zadysponowany w kodzie drugim na sygnale (kodyfikacja wg SWD PRM) do mężczyzny lat 75, który zgłasza spoczynkowy ból w klatce piersiowej o charakterze ucisku utrzymujący się od około 120 minut, jest blady, spocony. Miejsce zdarzenia to dom jednorodzinny, pacjent zastany w pozycji siedzącej na łóżku, ogólne wrażenie na widok stanu pacjenta: złe. Przystąpiono do badania podmiotowego i przedmiotowego. BADANIE: A - drożne, niezagrożone w chwili badania B - 18/min, szmer pęcherzykowy prawidłowy obustronnie, bez cech wysiłku oddechowego, klatka piersiowa unosi się symetrycznie, SpO2 - pulsoksymetr nie dokonał pomiaru C - żyły szyjne w normie, CRT 3 sekundy, tętno na tętnicy szyjnej bardzo szybkie, miarowe ok. 180/min, na tętnicy promieniowej nitkowate, CTK 80/60 mm Hg, skóra blada, wilgotna, zlana potem, ochłodzenie kończyn górnych, w zapisie EKG HR 179/min D - AVPU (A), gli

To, jak szybko i w jaki sposób należy leczyć pacjenta z zaburzeniami rytmu serca, zależy od tego, czy występują objawy niepokojące. Niżej opisane objawy niepokojące wskazują na niestabilny stan pacjenta oraz ryzyko pogorszenia tego stanu, całkowicie lub częściowo na skutek arytmii: wstrząs – hipotensja (ciśnienie skurczowe krwi < 90 mmHg), bladość powłok, pocenie, ochłodzenie kończyn, splątanie lub zaburzenia świadomości omdlenie – przemijająca utrata przytomności spowodowana globalną redukcją przepływu krwi w mózgu niewydolność serca – obrzęk płuc i/lub podwyższone ciśnienie w żyłach szyjnych (z obrzękami obwodowymi i powiększeniem wątroby lub bez) niedokrwienie mięśnia sercowego – typowe bóle stenokardialne i/lub objawy niedokrwienia mięśnia sercowego w 12-odprowadzeniowym EKG skrajna częstość rytmu serca – jako informację dodatkową do powyższych objawów warto rozważyć skrajną częstość rytmu serca jako objaw niepokojący sam w sobie, który wymaga pilniejszej oceny i