Dual Sequential Defibrillation (DSD): aktualne dowody i zalecenia ERC 2025
Wielu z nas z niecierpliwością czekało na odpowiedź, czy podwójna (sekwencyjna) defibrylacja – DSD – znajdzie swoje miejsce w codziennej praktyce po publikacji Wytycznych ERC 2025.
Zatem... co na to ERC 2025?
DSD (DSD (Dual / Double Sequential Defibrillation), czyli podwójna (sekwencyjna) defibrylacja polega na zastosowaniu kombinacji elektrod w pozycjach przednio-bocznej oraz przednio-tylnej,
a następnie wykonaniu dwóch wyładowań w bardzo krótkim odstępie czasu. Technika ta była proponowana w leczeniu rytmów opornych na defibrylację. Pacjenci z opornym migotaniem komór mają istotnie niższe wskaźniki przeżycia w porównaniu z osobami reagującymi na standardowe leczenie resuscytacyjne.
DSD polega na użyciu dwóch defibrylatorów w celu dostarczenia dwóch nakładających się lub dwóch szybko następujących po sobie wyładowań – jedno przy standardowym rozmieszczeniu elektrod,
a drugie z wykorzystaniem położenia przednio-tylnego lub dodatkowego przednio-bocznego. Technika ta została zaproponowana jako potencjalny sposób zwiększenia skuteczności zakończenia VF.
Na podstawie licznych opisów przypadków i badań obserwacyjnych, Międzynarodowy Komitet Łącznikowy ds. Resuscytacji (ILCOR) w 2020 roku dokonał przeglądu skuteczności tej metody i przy bardzo niskim poziomie pewności dowodów wydał słabą rekomendację przeciw rutynowemu stosowaniu DSD w porównaniu ze standardową defibrylacją u pacjentów z opornym rytmem do defibrylacji.
W ostatnich latach ILCOR ponownie przeanalizował dane, m.in. po publikacji randomizowanego badania klinicznego DOSE VF, dotyczącego zastosowania DSD w pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia (OHCA). Zaktualizowane zalecenia ILCOR (słaba rekomendacja, niski poziom pewności dowodów) wskazują, że zarówno DSD, jak i strategia zmiany wektora defibrylacji (słaba rekomendacja, bardzo niski poziom pewności dowodów) mogą być rozważane u dorosłych pacjentów, którzy pozostają w VF/pVT po trzech lub więcej kolejnych defibrylacjach.
Jednakże, z uwagi na praktyczne trudności związane z użyciem dwóch defibrylatorów, ograniczoną liczbę dowodów na skuteczność tej metody oraz potencjalne ryzyko uszkodzenia sprzętu, Europejska Rada Resuscytacji (ERC) nie zaleca wprowadzania DSD do rutynowej praktyki klinicznej.
Po okresie konsultacji publicznych w maju 2025 roku grupa robocza ERC ponownie przeanalizowała dane, w tym szczegółowo badanie DOSE VF i nie zidentyfikowała nowych dowodów uzasadniających zmianę dotychczasowych zaleceń. Uwzględniono fakt, że badanie DOSE VF zostało zakończone przedwcześnie z powodu pandemii COVID-19, zrekrutowano mniej niż połowę planowanej liczby pacjentów, a ostateczne wyniki uwzględniały dane z wstępnego badania pilotażowego.
Zwrócono również uwagę na brak wsparcia ze strony producentów defibrylatorów, potencjalne ryzyko ich uszkodzenia oraz dodatkowe zasoby (sprzęt i szkolenia) wymagane do wdrożenia DSD
w codziennej praktyce. Obecnie trwa równowaga w kwestii stosowania DSD – prowadzone są dwa europejskie badania kliniczne: STRAT-DEFI (NCT06781892) oraz The Dual Defib Trial (NCT06672159), których wyniki będą miały wpływ na przyszłe aktualizacje wytycznych.
Wytyczne ERC są aktualizowane średnio co 5 lat, a w razie potrzeby zalecenia dotyczące DSD zostaną zrewidowane. Z kolei strategia zmiany wektora defibrylacji w przypadku opornego VF pozostaje elementem dotychczasowych wytycznych ALS ERC i nie uległa zmianie.
European Resuscitation Council Guidelines 2025 Adult Advanced Life Support, Soar, Jasmeet et al., Resuscitation, Volume 215, 110769

Komentarze
Prześlij komentarz